میزبانی خوب و بی عیب و نقص کرمانشاهی ها در جام تختی

بازدیدها: 23

 میزبانی خوب و بی عیب و نقص کرمانشاهی ها در جام تختی

گنجشکی با عجله و تمام توان به آتش نزدیک می شد و برمی گشت!
پرسیدند: چه می کنی؟
پاسخ داد: در این نزدیکی چشمه آبی هست و من مرتب نوک خود را از آب پر می کنم و بر روی آتش می ریزم!
گفتند: آبی که تو می آوری در مقایسه با حجم آتش بسیار ناچیز است!
گفت: شاید نتوانم آتش را خاموش کنم، اما آن هنگام که از من می پرسد زمانی که به تو احتیاج بود، تو چه کردی؟
پاسخ خواهم داد: هر آنچه از من بر می آمد!

سخن از میزبانی بی نظیر دست اندرکاران و مردم بی بدیل کرمانشاه است، آنان که معنای واقعی میزبانی و سخاوت را به میهمانان خود چشاندند. این را به چشم دیدیم که این فقط تهران با چند شهر بزرگ نیستند که می توانند مسابقات بزرگ و بین الملی را برگزار کنند. سالن مسابقات در زمان اندکی به همان ایده آل های تعیین شده توسط اتحادیه جهانی کشتی رسانده شد. محل اسکان تیمها، اصحاب رسانه، داوران و مدعوین این مسابقات با بهترین آداب مهمان نوازی ساماندهی شده بود.
نظم و انضباط حاکم بر سالن برگزاری مسابقات خوب و بی نقص اجرا شد و این در چهره تک تک تماشاچیان حاضر در سالن نمایان بود. هماهنگی و همکاری نیروی انتظامی، حراست سازمان ورزش چنین نظمی را رقم زد.
وقتی در کوچه پس کوچه های کرمانشاه گام برمی داری و آنگاه که به هیبت و شمایل مردان این شهر می نگری کمتر کسی را می بینی که از ورزش اول کشور در چهره اش اثری نمایان نباشد. همه عاشق کشتی اند و جانانه به آن عشق می ورزند. گویا همه یک زبان مشترک بجز زبان مادری شان دارند. این زبان را همه با کلمات و اصطلاحات و ریزه کاری هایش آشنا هستند. آری کشتی! یادگار پیشینان مان!
به این زبان می خوانند و می نوازند، خلق و خویشان هم با این فرهنگ آمیخته شده است. شهری که قهرمانان و اسطوره های بزرگی همچون برادران محبی، زرافشانی، زرینی، برادران حسینی، دلیری، برادران قربانی، امینی و امیری ها و افضلی و صدها چهره شاخص که به کاروان ورزش اول کشورمان ملحق شده اند.
آری میزبان نشان داد که با دست خالی هم می شود، کاری های بزرگ انجام داد. می توان با صبر، برنامه ریزی، همیاری و همدلی کوهی همچون بیستون را نیز به حرکت واداشت. نشانه های عزم راسخشان هنوز در جای جای بیستون گواهی می دهند و به همت راستینشان سر تعظیم فرو می آورند.
هنوز دختران و شیرزنان اینجا، مشق عشقان با ورزش اول کشور آمیخته شده است و دلهایشان برای آنان که باطنی پهلوان دارند، به لرزه می افتد. هنوز دعای خیر مادران و پدران، پهلوان زیستن فرزندانشان است.
آری اینجا کرمانشاه است!
دیدیم و شنیدیم که طرفداران ورزش اول کشور با چه شور و شوقی و با تمام وجود از ریاست محترم فدراسیون کشتی خواستند که یکبار هم اجازه برگزاری جام جهانی یا مسابقات جام باشگاه های جهان را به این شهر اعطا کنند.
همیشه در اجرای چنین رویدادهایی که گردانندگان و دست اندرکاران آن، هریک به مأموریتی گمارده شده اند. این مهم، همکاری و لااقل دلگرمی نزدیکان، خصوصاً اصحاب رسانه را طلب می کند. آری اصحاب رسانه هستند که در انعکاس رویدادها، تأثیر بسزایی دارند. از این عزیزان انتظار می رود در برخی مواقع بجای رسانه ای کردن برخی موضوعات آنرا بطور محرمانه به اطلاع مسئولین ذی ربط برسانند. در انعکاس برخی حواشی این مسابقات دیده شد که تصاویری از قراردادن زباله و ظروف غذا و آب ورزشکاران و مربیان در سالن جانبی به تصویر کشیده شده بود. در این تصاویر چیزی بجز بی نظمی آندسته از افرادی که غذا یا آب خورده بودند و زباله آنرا در همان مکان رها کرده و از محل خارج شده بودند دیده نمی شد، در صورتی که در چهار گوشه این سالن سطل زباله تعبیه شده بود و انجام این کار دشوار نبود. گذشته از این حرفها، انعکاس این تصاویر نه اینکه سازندگی بدنبال نخواهد داشت، بلکه باعث ماندن خستگی مفرط در تن و جان میزبان خواهد شد.
قلمفرسایی در راه سازنده ارزشمند است و تأثیرگذار….

مهدی حسنی گودرزی